Het is misschien al opgevallen, maar ik heb de laatste tijd wat moeite om mijn schrijftaken te volbrengen. Ik zet vaak geen blogpost online, terwijl ik dat wel van plan ben. Ik loop vreselijk achter met mijn persoonlijke deadlines voor zowel ‘Leren Vliegen’ als mijn Harland Award verhaal. Lezen kom ik gewoon niet aan toe.
Laat ik maar gewoon zwijgen over enige nieuwe dingen die in mijn hoofd opkomen.

Ik vond het daarom eens tijd worden om het te hebben over wat mij zoal bezighoudt in het deel van mijn leven dat niet schrijven is, mijn andere leven. Dit is het deel van mijn leven waar de echte deadlines aan te pas komen. Ik vrees dat ik gewoon niet de vrijheid heb om die voor me uit te schuiven, dus dan gaan mijn schrijftaken eraan. 🙁
(Het liefst doe ik natuurlijk allebei.)

Dus, wat ben ik nu eigenlijk aan het doen?
Ten eerste ben ik druk bezig met mijn scriptie. Om mijn wiskunde deel af te ronden moet die toch echt af.
Ik ben nu vanaf september bezig en ik heb nog steeds niet het idee dat ik de slag te pakken heb. Het sleept zich een beetje voort.
Oh, ik vind het een interessant onderwerp hoor, ik vind het leuk om te doen. Maar ik doe het niet. En daarmee ben ik gewoon een groot deel van mijn tijd kwijt aan dat ik eigenlijk aan mijn scriptie moet. Ik heb mijn hoofd er nog steeds niet van overtuigd dat dit toch écht vermoeiender is dan daadwerkelijk aan het werk gaan. Dit is een hele nare spiraal die nooit eindigt.
Ik krijg, als ik het inschat, wel steeds meer draai. Wie weet, misschien ga ik morgen als een trein.

Naast de scriptie had ik nog wat andere vakken, maar die heb ik zoetjes aan allemaal laten vallen omdat ik ze niet nodig had voor de punten en ze in de weg kwamen van de scriptie. Gek genoeg lijkt me dat niet minder tijd of minder stress op te leveren. Het menselijk brein is werkelijk een mysterieus geheel.

Na de zomer ga ik verder met mijn lerarenopleiding aan het ICLON, dat deel van de uni dat dit regelt in Leiden. Ik heb hiervoor mijn inschrijving al geregeld en als het goed is moet het daarmee klaar zijn. Echter, ik ben er nog niet klaar mee.
Als ik niets doe regelt het ICLON een stage voor me. Maar ik heb weinig zin om af te wachten in welk deel van de randstad ze me willen plaatsten. Verder heb ik al een 2e graads en ik zou het toch wel prettig vinden om de stage door een baan in te kunnen vullen. Dit betekend dat ik wat invloed kan uitoefenen op waar ik terecht kom, het betekend ook dat ik betaald krijg én na mijn afstuderen al werk heb. Ik heb dan lekker geen inkomensgat waar ik geen stufi én geen loon krijg. Dat vond ik wel een voordeel.
Het voelt voor mij ook juist. Ik ben tenslotte 25 en ik voel dat het hoog tijd is om me als volwassene te gedragen met een echte baan en een echt huis.

Ik heb nu een kamer met eigen badkamer en keuken. Maar met 24 vierkante meter is de groei er een beetje uit, een aparte slaapkamer en misschien zelfs een studeerkamer zou ik ook wel prettig vinden.
Ik heb ook een echte baan als bijlesdocent, maar dat heeft beperkingen. Zo kan ik daar nooit fulltime aan de slag. Een geweldige bijbaan, maar niet iets om een volwassen leven op te leiden, helaas.

In de praktijk betekend dit dat ik nu moet solliciteren. Ook dit kost meer tijd dan ik verwacht had. Maar ik heb er wel zin in! Ik kan eigenlijk niet wachten tot ik weer voor een klas sta.

Hoe dan ook, mijn schrijfwerk schiet er een beetje bij in. Maar ik heb een nieuwe deadline voor Leren Vliegen gezet op komende zondag. Ik ga ervoor!
Nogmaals, misschien ga ik morgen wel als een trein.