Het was een lange, maar gezellige dag.
Ik en enkele anderen kwamen ruim een half-uur van te voren aan bij het Kwartier, te Stolwijk. Dit gaf me mooi de mogelijkheid om alvast wat mensen te spreken voordat het te druk werd.
De zaal liep langzaam vol en we gingen een plekje opzoeken – de uitreiking begon.

Naast de uitreiking zelf waren er nog twee belangrijke dingen die het waard zijn om genoemd te worden.
Ten eerste maakten we een eerbetoon aan Jos Weijmer, een staande ovatie. Een hoop mensen in de zaal kenden hem persoonlijk en ik gunde hem dat applaus van harte.

Ook werd in het Kwartier de zogenaamde zwerfbibliotheek ingeleid en officieel geopend.

En toen de uitreiking zelf.
Het is op zo’n moment moeilijk voor mij om realistische verwachtingen te hebben. Ergens gaan verwachtingen en hoop door elkaar heen lopen en weet ik niet meer wat wat is.
Achteraf gezien had ik verwacht ergens in de top 40 te komen.

Nadat ik niet bleek te zijn gediskwalificeerd was een deel van mijn spanning en nerveusheid even verdwenen. Het enige wat me nu nog te doen stond was bij elke nieuwe slide hopen dat ik er niet op zou staan. Dat ik in ieder geval nog één slide verder zou staan. En bij elke slide nam de spanning toe, bij elke slide kwam ik dichterbij de top. We naderden de top van de 1e ronde en ik wist dat als ik niet op de volgende slide zou staan ik naar de volgende ronde door zou zijn. Dat was ik!
En toen:

Pauze

Alhoewel ik de pauze goed kon gebruiken om even rond te lopen waren mijn spanningen zo hoog opgelopen dat ik eigenlijk voornamelijk hoopte dat het over zou zijn. Aan de andere kant was ik er ook zeker van dat ik er nu bij de volgende slide uit zou zijn.

Toen we weer begonnen bleek niets minder waar. De namen verschenen weer in beeld en ik kwam alsmaar dichter bij de derde ronde. Een akelige gedacht kwam in me op: ze zijn mijn verhaal gewoon kwijtgeraakt. Ik zit er gewoon niet meer tussen.
De tweede ronde was over.  En ik was nog steeds niet genoemd.

Uiteindelijk werd ik nummer 8. Acht!
Ik kan het eigenlijk nog steeds niet helemaal geloven. Ik ben super-blij en super-trots op mijn verhaal.

Al met al was het een super geslaagde dag! Ik bedank Anaïd Haen en iedereen van de organisatie die deze wedstrijd en deze geweldige dag mogelijk hebben gemaakt!