Afgelopen maandag schreef ik nog een heel relaas over de voordelen en nadelen van doorgaan met Nanowrimo. Ik had toen eigenlijk geen beslissing genomen over of ik nou wel of niet doorging, maar ergens wist ik het al en het was vandaag dan ook geen moeilijke beslissing meer om te stoppen.

Ja, ik ben gestopt.
Het was op een gegeven moment gewoon niet meer realistisch om te denken dat ik het wel ff ging halen. Mijn studie is te druk en heeft echt prioriteit. Ik heb dit vanaf het begin af aan gezegd. Als ik eerlijk moet zijn weet ik ook al van het begin af aan dat het me niet zou gaan lukken. Onder het motto ‘proberen kan geen kwaad’ ben ik alsnog begonnen en ergens had ik het me in mijn hoofd gehaald dat ik het ging halen. Ik kon dit, zelfs al was het voor mij dit jaar gewoon niet realistisch.

Dus, Fragmenten gaat terug de ijskast in. Zo zij het. Volgend jaar ga ik het opnieuw proberen met meer energie en meer voorbereiding.
Wat ik nu wel ga doen in de zeldzame blokjes tijd die ik niet aan studie besteed? Ik ga beginnen met het redigeren van Leren Vliegen. Ik heb daar eigenlijk veel zin in!