inspiratie op het strand

Terwijl ik uitkijk over de stapel onafgemaakte korte verhalen, of terwijl ik weer eens door een stapel nieuwe ideeën blader, komt er een gedachte bij me op:

Help, ik heb een writer’s block.

Nou is er veel discussie of ‘writer’s block‘ wel bestaat, deze mythische ongemotiveerdheid speciaal gereserveerd voor schrijvers. Daar wil ik eigenlijk nu niet op in gaan. Het belangrijkste is: ik heb het.
Dus wat doe je als je inspiratie nodig hebt? Je gaat naar het strand. Of nou ja, dat deed ik. (En het werkte.)

Laat ik ten eerste eens uitleggen hoe een verhaal van mij tot stand komt. Het is altijd moeilijk te zeggen waar het eerste idee vandaan komt, dit kan van alles zijn; een spel, een boek, een plaatje, etc.
Maar wat als het idee er is? Zo’n idee borrelt vaak nog wel even voort in mijn onderbewustzijn, dan wel mijn bewustzijn. Uiteindelijk ga ik dingen opschrijven, mezelf vragen stellen, anderen vragen stellen. Daar moet ik echter wel de tijd voor nemen. In de praktijk kwam dat heel vaak neer op me tijdens college iets meer vervelen dan ik me kon veroorloven.
Aangezien ik de laatste tijd erg weinig colleges heb gehad kwam daar niet veel van plotten op terecht. Verder heb ik natuurlijk een hoop schrijfdenktijd gebruikt voor een laatste dag, wat duidelijk prioriteit had, dit vond ik helemaal niet erg, begrijp me niet verkeerd, maar feit blijft dat er van nieuwe ideeën uitwerken niet veel terecht kwam.

standMaar goed… het strand;
Ik moest eigenlijk voor iets anders in Noordwijk zijn. Ik had echter honger en toen ik besloot dat ik beter iets kon eten voor ik terug zou fietsen bedacht ik dat ik dan ook wel wat kon plotten. In dit geval betekent dat: een idee bedenken.
Ik liep echter al snel tegen een probleem aan; omdat ik er niet op gerekend had dat ik ging schrijven had ik mijn schrijftas niet meegenomen, de inhoud ook niet. Dat werd dus eerst een trip naar de plaatselijke kantoorboekhandel.
Hoe ga je als jezelf respecterende schrijver dan toch ook uit huis zonder schrijfblok en/ of pen.

Toen ik daar tenslotte zat, op een terrasje op het strand, kwamen de ideeën vanzelf. Al snel was ik deze ideeën aan het opschrijven, mezelf vragen aan het stellen, etc.
En toen nam ik een besluit: Ik ga hier niet weg zonder plot. Lekker mezelf dwingen.
Het werkte. Tegen het eind van mijn strandbezoek had ik een idee en het grootste deel van het plot.
Nu nog gaan schrijven.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.