Nanowrimo voor mij

Oktober begint op haar eind te lopen en dat betekent dat Nanowrimo weer voor de deur staat. Ik heb vorig jaar al een keertje uitgelegd wat Nanowrimo inhoudt, maar dit jaar wil ik het eens hebben over wat het voor mij betekent.

Nanowrimo is een deadline en, voor mij, een zeer haalbare deadline.
Dit had ik vroeger nooit gedacht. Nanowrimo was iets wat ‘echte’ schrijvers deden. Ik, als… tja, wat was ik eigenlijk? Laat ik bij het begin beginnen.

PrintIk schrijf al van jongs af aan, maar schrijven was eigenlijk altijd iets wat ik later wel een keer serieus zou doen. Verhalen af schrijven was niet mijn ding.
Toen zei iemand een keer tegen me: ‘Goh, doe eens mee aan Nanowrimo.’
Ik kende het concept toen nog maar een beetje, maar ik dacht voornamelijk dat het niet iets was wat ik kon. Vijftigduizend woorden? Da’s een hoop. Zeker voor iemand die nooit verder is gekomen dan de eerste scene. Maar het kon geen kwaad, dus ik deed mee.
En ik haalde het, de eerste keer al. Dat was het moment dat ik wist dat ik een boek kon schrijven. Ik moest het nog wel even redigeren voor het gepubliceerd kon worden, iets wat ik tot op heden nog niet gedaan heb…
Maar alles gaat in stapjes, zover was ik toen niet. Het begin was er.
Dit was 2010.

Het jaar daarop deed ik niet mee, ik verhuisde in die maand en dat leek me gewoon niet praktisch. Het jaar daarop deed ik uiteraard weer mee, het verhaal wat ik toen schreef ging uiteindelijk nergens heen, maar het uitgangspunt heb ik afgelopen jaar uitgewerkt tot de conceptversie van ‘Leren Vliegen‘.
Om het rijtje compleet te maken: In 2013 schreef ik het begin van een verhaal waar ik sinds die tijd niet meer naar heb gekeken en wat – samen met mijn 2010 project – op de ‘stapel ooit’  terecht is gekomen. In 2014 heb ik het eerste boek van mijn ‘Fragmenten‘ project geschreven.
Ergens in één van die jaren (2012, herinnert men zich) ben ik bij een schrijfgroep in Leiden terecht gekomen, waar ik allemaal geweldige mensen heb ontmoet. Een groep die mij uiteindelijk weer een goede kant heeft uit geholpen. Nu is er een kort verhaal uitgegeven en heb ik er vertrouwen in dat ik een boek zover kan afkrijgen dat het publiceerbaar is.

Maar wat het voor mij betekent? Het betekende voor mij de kans om mij als schrijver te ontwikkelen. Het betekent voor mij nu dat ik met een groep geweldige mensen mijn reis als schrijver een flinke boost geef.  (Al heeft de stage mijn prioriteit en zou ik het weleens voor het eerst niet gaan halen…)
Als je dit leest en twijfelt of je mee wilt doen.
Niet twijfelen. Wie weet opent het deuren voor je, deuren naar een wereld die je hiervoor nog niet kende. Misschien is het de opstap naar je boek.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.