Na tijden aanmodderen aan mijn project ‘Leren Vliegen’, kwam ik tot een ontdekking; mijn einde is stom.
Ik was met een dialoog bezig en terwijl ik dat aan het uitdenken was kwam ik erachter dat mijn einde, dat wat ik in gedachten had, helemaal niet zo hoopvol was als ik had gedacht. Eigenlijk was het de manier om mijn hoofdpersoon de laatste schop te geven.
Toegegeven, soms is dat een einde wat je nodig hebt, maar niet in dit verhaal. Ik heb een einde nodig waar mijn hoofdpersoon misschien niet helemaal tevreden over is, maar wel achter kan staan. En dat was niet wat mijn einde was.

Gelukkig kwam de oplossing even snel als dat het probleem zich voordeed. De realisatie dat mijn geplande einde niet voldeed bracht automatisch het einde met zich mee dat waarschijnlijk wel gaat werken. Ik moet het uiteraard nog schrijven om het zeker te weten, maar ik heb er een goed gevoel over.

Laat ik hier dan maar snel mee aan de slag gaan!