Tagarchief: hell week

Dag 16: 26669

Hell Week zou over moeten zijn. Dat was de afspraak!
Maar ik moet vrees ik voor mezelf toegeven dat de week voor mij later valt. Dat kan. Maar het was niet afgesproken!

Ik heb gewoon geen motivatie om te typen, ik weet niet wat ik moet typen. Mijn verhaal gaat ergens heen, maar ik weet niet meer wat dat is. Ik begin aan te komen bij de gigantische gaten die nog in mijn plot zitten. Het gaat gewoon even niet.
Dat is okee, ik moet mezelf gewoon even bij elkaar rapen. Vanaf morgen ga ik gestructureerder aan de werk. Ik ga wekkertjes zetten, zodat ik 25 minuten achter elkaar ga typen. Ik ga het helemaal inplannen enzo.
Maak ik me zorgen? Nee hoor. Voorgaande jaren was ik al veel eerder onder de norm gedoken. Het komt goed.

Om kwart voor elf gaat mijn laatste slaapwekker af. Ik heb dan 26500 woorden, zo’n 167 te kort voor de norm vandaag. Tegen beter weten heb ik dit toch er maar weer aan geschreven. Ik loop dus nog steeds niet achter.
Vervelend is wel dat ik nu net weer wat vaart heb terwijl ik echt naar bed moet. Morgen verder.

dag 12: 23427

Vandaag werd ik weer eens op tijd wakker, waardoor ik mijn dag een beetje rustig kon opbouwen. Dat doet goede dingen voor energie en motivatie niveaus.

Desalnietemin heb ik vrij weinig geschreven. Dat lag niet aan mijn motivatie in het algemeen, want ik heb best wel wat aan mijn scriptie kunnen doen. Maar  het schrijven ging gewoon niet zo.
Zelfs tijdens de write-in heb ik niet veel uit mijn vingers gekregen. (Al kwam dat ook omdat er allerlei interessante discussies langs kwamen die uiteraard mijn aandacht nodig hadden.) Ik was eigenlijk van plan om direct naar de schrijfgroep naar bed te gaan, met het oog op mijn slaapritme enzo. Maar ik kon het toch niet verkroppen dat ik mijn wordcount niet had gehaald vandaag.
Ik heb dus toch even 350 woorden extra getypt.

Ik denk dat ik moet constateren dat alhoewel ik Hell Week niet voel zoals in voorgaande jaren, het heeft me wel degelijk te pakken.
Tch… Niet dat ik me zo makkelijk gewonnen geef!

Hell Week

De tweede week van November staat in de NaNoWriMo wereld bekend als ‘hell week’. Misschien heb je de term al gehoord, bijvoorbeeld in eerder posts in deze blog.

Maar wat is hell week nou eigenlijk? En waarom bestaat het? en, de belangrijkste vraag: Wat doe ik ertegen?

Wat het is:
Hell week is de week waarin wrimo’s gemiddeld aan zichzelf gaan twijfelen. Je bent een week bezig en je momentum loopt een beetje af. Je hebt opeens de tijd om spreekwoordelijk neer te kijken op je werk. En dan zul je je realiseren dat je bagger hebt getypt.
NB: ik zeg niets over of deze realisatie waar is, het gaat er om hoe het ervaren wordt.
Je komt erachter dat dat wat op (digitaal) papier staat niet is wat je had verwacht, de magie mist. Je plot loopt niet lekker en er zitten zelfs al wat gigantische gaten in. Je hebt jezelf ondertussen ergens tegengesproken en je weet niet hoe je dat moet oplossen.
Waarom zou je nog verder gaan?

Wat je eraan doet:
Weet dat dit normaal is en leg het naast je neer. Je doet het nu niet voor kwaliteit (zie een eerdere post), maar voor je woordjes. Meesterwerken worden niet meteen geschreven en dat hoef je ook niet van jezelf te verwachten. (Mag wel, maar dan maak je het jezelf ook niet makkelijk.)
Die plotgaten? Zet ergens een opmerking en ga door. Ga tegen je vrienden ranten, geloof me, dat werkt. Maar het meest belangrijke: Blijf. Typen!
Als het goed is gaat het volgende week weer over. En dan zou het zonde zijn als je hebt opgegeven.

Je kunt het!

Dag 9: 19495

De dag dat ik mijn inhaalslag ging maken. Dat is hoe ik vandaag ben ingegaan. En dat werkte wel. Ondanks het feit dat ik alsnog op schema was, door mijn 5000 woorden op de 1e, was ik vandaag vastbesloten om die 3400 woorden te doen vandaag.

Ochtenden bij mijn moeder thuis beginnen heel traag. We staan vaak later op dan ik in mijn eentje zou hebben gedaan. Daarna ontbijten we gezamenlijk, wat daarmee altijd vele malen langer duurt dan dat ik alleen zou ontbijten. Dit alles vindt ik niet erg, ik vind het wel gezellig en het is goed om het hele gezin om tafel te hebben. Maar voor mijn schrijftijd is het vrij funest.

Desalnietemin heb ik een hoop woorden geschreven vandaag.
Om drie uur ging ik door de 1700 woorden, waardoor ik in ieder geval niet meer achter liep. Dat gaf me de hoop om door te gaan, want dat is soms het belangrijkste.
Iets na zessen, nog voor het avondeten, had ik over de 3400 woorden geschreven, waarmee ik mijn achterstand van vrijdag makkelijk heb ingehaald.
Ik loop nu nog verder voor doordat ik op vrijdag wel wat woorden had getypt en omdat ik vandaag nog ’s avonds door heb getypt. (Al was dat laatste niet zoveel… ik had niet zoveel woorden meer over.)
Het lijkt er in ieder geval op dat hell week mij dit jaar toch overslaat.

Morgen ga ik de lange reis terug naar mijn eigen huisje weer ondernemen. Dit neemt best wel wat tijd in beslag. Misschien ga ik in de trein schrijven, misschien ga ik lezen.

Dag 8: 15.908

Het begin van ‘hell week’, de mysterieuze week waarin iedereen de moed opgeeft.
Dat was ik persoonlijk niet van plan, maar ik moet wel mijn best doen om de motivatie op te wekken.

Omdat ik gisteren te weinig had gedaan wilde ik vandaag 3400 woorden halen. Ik ben alleen vandaag ook naar de watermolen van Hackfort geweest, wat ook best wat tijd in beslag nam. Ik had daardoor de tijd niet meer om die woorden te produceren. Of had ik de energie niet meer?
Natuurlijk kan dat zijn vanwege de beruste ‘hell week’, maar ik denk dat het het algemene onproductieviteit is die ik krijg als ik bij mijn moeder ben.
Dat en het feit dat Kleintje een kleiner toetsenbord heeft wat gewoon vervelender typt.

Uiteindelijk heb ik de 1700 vlak voor 12en gehaald. Nu moet ik morgen (of later vandaag ondertussen) die 3400 doen. Ik heb er wel vertrouwen in.