Tagarchief: redigeren

Een sterk begin van je boek in 5 stappen

Waar is het begin van je boek? Hoever kun je terug gaan?
Sommige verhalen beginnen bij de geboorte van hun hoofdpersoon (en sommige komen er zelfs mee weg). Sommige (fantasy)verhalen gaan zelfs zover om te beginnen bij de scheppingsmythe van hun wereld (en sommige komen zelfs daar mee weg). Maar de meeste verhalen moeten beginnen bij… tja. Waar moet je een verhaal eigenlijk beginnen? Lees verder Een sterk begin van je boek in 5 stappen

Redigeren, het blijft een rotklus…

Dit is niet mijn eerste blogpost over redigeren en het zal zeker niet de laatste zijn. Redigeren is een groot onderdeel van het proces dat een boek moet doorlopen naar uitgave en het is verre weg niet het makkelijkste onderdeel. Daarbovenop komt dat elk project, elk boek, elk verhaal, is anders. En elk project heeft dus uiteindelijk andere dingen nodig voordat het af is, voordat het naar een drukker kan.

Het vorige project wat ik redigeerde was Een laatste dag, wat fors minder dan 10k aan woorden bevatte. Dat was misschien al moeilijk genoeg, maar het verhaal waar ik nu aan werk, Leren Vliegen, bevat 77.994 woorden. Dat is dan wel best wat, en daar kan een hoop in gebeuren en misgaan. Tijd om het redigeerproces weer eens in te duiken. Lees verder Redigeren, het blijft een rotklus…

weekupdate #6

Er is weer een week voorbij, maar mijn blogtempo wil er maar niet inkomen. Daar moet ik toch eens iets op vinden… Mijn voornemen om elke dag te bloggen/schrijven is jammerlijk ten gronde gegaan. (Maar we geven niet op.)
Mijn schrijftempo zit er wat meer in, wat op zich dan weer wel ok is. Het gaat immers om de uiteindelijk schrijfactiviteit, al had ik het leuk gevonden om daar wat meer over te delen. Maar ook hier valt winst te behalen. Lees verder weekupdate #6

Het echte redigeerwerk

Ik heb weleens eerder een blogpost over redigeren geschreven.  Dit was meer dan een halfjaar geleden, zo half oktober. Ik heb sinds die tijd heel veel geleerd en ik had misschien gedacht dat redigeren me nu toch wat makkelijker af zou gaan.
Zat ik er even naast… en niet zo’n beetje ook.
Lees verder Het echte redigeerwerk

motivatie!

Vandaag was de eerste dag van het weekend na  dat vorige weekend waarin ik opeens weer motivatie zag voor een verhaal. Een goed moment om te inventariseren wat er gebeurd is met die motivatie.

Een kort verhaal

Maandag moest ik de lange reis van mijn moeder naar mijn eigen thuis volbrengen. Lange uren in de trein lenen zich uitstekend voor typewerk, te hebt niet veel meer te doen dus ga je maar typen. Lees verder motivatie!

de hel van het editen

Editen is eigenlijk verdomd lastig.
Ik weet wat ik moet veranderen, maar het lastige is hoe?

Ik zie het als een kaartenhuis. Ik kan zien welke kaarten lelijk zijn, de verkeerde kleur hebben ofzo, en die kaarten moeten vervangen. Maar als ik ze eruit haal om ze door iets mooiers te vervangen, of als ik ze verplaats omdat ze toch ergens anders horen – dan heb ik kans dat de hele boel instort.
En dan moet ik opnieuw beginnen.
Ik weet dat dat niet klopt. Een verhaal editen is niet zoals een kaartenhuis, om te beginnen al omdat je een ‘save’ optie hebt die je kan laten herstellen wat je hebt fout gedaan.
Maar op mij komt het over als dat kaartenhuis, dat ieder moment kan instorten. Dus ik kom er liever niet aan. En daarmee vorm ik mijn eigen barrières.

Ervaring, dat is wat ik nodig heb. Ik wou dat ik dat in een doosje kon kopen zodat ik ‘poef’ heb wat ik nodig heb. Maar helaas. Er is maar één manier om aan ervaring te komen. Doe het! (Dat was een bevel aan mijzelf.)
Opmerking voor opmerking ga ik af. Ik begin altijd met kijken. Alleen als ik meteen zie wat ik kan veranderen dan verander ik het. Anders sla ik hem over.
Volgende ronde, is het al overzichtelijker? Durf ik een moeilijke opmerking aan te pakken?
Derde ronde. Nou moet ik toch een sprong wagen.
Vierde ronde (en die ga ik krijgen, dat weet ik nu al). Ik moet de sprong wagen. Ik met het kaartenhuis schudden.
Is er een vijfde ronde? Een zesde. Wie weet. Maar één manier om erachter te komen. Al denk ik dat ik tegen die tijd de tel allang kwijt ben.