frisse lucht

Frisse lucht is geweldig! (Wat mijn eigen bescheiden mening is.)
Ik heb mezelf voorgenomen om elke dag buiten te komen. (Behalve op zondagen want dan mag ik -zou ik het willen- de hele dag in mijn bed blijven liggen.) Deze regel heb ik gemaakt om een aantal redenen.

Ik wordt persoonlijk wel blij van frisse lucht. Ik kan mijn gedachten op nul zetten en wat zuurstof binnenkrijgen. Het feit dat ik dan ook lichaamsbeweging krijg is een toegevoegde bonus.
Soms komt dit neer op een tripje naar de supermarkt, maar er zijn dagen dat ik toevallig niets bij de supermarkt nodig heb en dan ga ik gewoon een rondje fietsen. Ik geef mezelf in zo’n geval de volgende uitdaging mee: ‘Let op.’
Ik heb namelijk de neiging om volledig in mijn hoofd te verdwijnen. Dit uit zich in mijn schrijfwerk als hele platte beschrijvingen en heel veel denkwerk van karakters. Want hoe kan ik mijn karakter om zich heen laten kijken als ik geen idee heb wat er te zien valt?

Zo ben ik vandaag de deur uitgegaan met het voornemen om zoveel mogelijk op te merken. Ik had mijn camera bij me om een aantal ‘opmerkingen’ vast te kunnen leggen, maar het grootste deel is onmogelijk.
Het weer was niet vast te leggen. Het was vandaag – nog steeds – miezerig weer. Je hebt het idee dat het net niet regent, maar als je een paar honderd meter gefietst hebt blijkt het water toch door je broek heen te komen. Van dat weer dat je je adem ziet zonder dat het daarvoor heel koud hoeft te zijn. De hele wereld lag achter een waas van kleine druppeltjes.
Het is duidelijk herfst, wat ook op de foto goed te zien is. De bomen kleuren al en de grond is bezaaid met blaadjes. Helaas worden de bladeren samen met de regen een soort ‘mush’, een effect wat ook bij de herfst hoort en zeker niet mijn favoriet is.


Ik was oorspronkelijk van plan om de toeristische route naar het winkelcentrum te nemen, maar ik bedacht me halverwege en ben het fietspad het park/bos in ingeslagen. Ik had dat nog nooit eerder gedaan en dat was best spannend. Op twee manieren.
Aan de ene kant was het spannend omdat ik geen idee had waar ik uit zou komen en hoe ik van daar uit het beste terug kon. Maar dat is niet heel erg eng omdat ik altijd weer terug kan waar ik vandaan kwam. Verder is de omgeving dusdanig bebouwt dat je altijd wel een aanknopingspunt kunt vinden.
Aan de andere kant was het spannend omdat ik geen idee had waar ik uit zou komen. Klinkt hetzelfde, maar de betekenis is anders. Ik had geen idee wat ik zou zien, wat ik zou ontdekken. Ik had geen spijt! Er was bos, er waren slootjes er waren bruggetjes etc

Ik heb een aantal foto’s genomen, maar deze twee vond ik samen intrigrerend. De eerste is zonder flitser genomen, waardoor die qua kleur een realistisch beeld gaf. Op zich al een mooi beeld, naar mijn mening. Maar de tweede is met flitser genomen en daardoor (want mijn camera is in de war) een tint donkerder geworden. Ik vind hem zelf veel mysterieuzer. Alsof er elk moment iets uit het bos zou kunnen komen. En ik heb een waterdruppel gefotografeerd, wat een vreemd effect krijgt. Ik schrijf fantasy en halloween staat om de hoek – dat witte rondje zou zo een spook kunnen worden.
Ziedaar, de inspiratie rolt al. Dat is alvast één doel bereikt!

Toen ik thuiskwam was ik nat en koud. Maar dat geeft niet. Zonder dat zou het niet compleet zijn, de ervaring dan. Maar ik vond wel dat ik warme chocomel verdiend had!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.