Het is eindelijk af.
Ik geef toe, dat duurde even. Deze versie ben ik iets minder dan een jaar begonnen met het idee dat even in de zomer af te maken. Ik wist immers al waar het over ging.
Nou, daar vergiste ik me dan goed in.  Ik had dan wel een goed begin over hoe het verhaal begon, over de rest had ik geen enkel idee.

Ik weet dat ik ergens aan het begin een scene heb waarin de hoofdpersoon een tutor krijgt toegewezen. Het enige wat ik heb geschreven over de les die ze krijgt is ‘een goeie manier om achtergrond informatie toe te voegen’. Ik had me bedacht dat ik aan het eind van het verhaal wel wat kon toevoegen, als ik meer wist van de wereld.
Oh, ik weet meer van de wereld van mijn verhaal, zeker. Maar ik heb ondertussen ook wat geleerd over schrijven en expositie, en vooral hoe je dat laatste eigenlijk niet moet doen. Dat is dus een scene die heel erg onder de bijl gaat bij het redigeren.

Gedurende het schrijven werden dingen vanzelf duidelijker. Bepaalde karakters en wendingen waren opeens logisch, anderen weer minder. Naarmate het einde van het verhaal naderde, en ik pas goed wist waar ik nou eigenlijk écht naartoe wilde, realiseerde ik me dat er een hoop werk te doen was nadat de eerste versie klaar was.

Dat was misschien wel wat me zo demotiveerde de afgelopen weken/maanden. De tijd en energie die ik in mijn scriptie moet stoppen zal uiteraard ook niet hebben geholpen.

Hoe dan ook, op een gegeven moment was ik helemaal klaar met de 1e versie. Ik ben ervoor gaan zitten en heb er de laatste 3k uitgeramd. En dat voelde goed. Ik had dat al zoveel eerder moeten doen.
Ja, ik heb hier en daar iets kortgesloten. Ik kan niet zoveel zeggen, want spoilers, maar ik heb een vrij dramatische situatie in minder dan 700 woorden verteld, waar ik toch hoopte minstens een hoofdstuk aan te kunnen weiden. Tja, dat zal ik bij het redigeren wel onder handen nemen.

Ik had jullie mijn ‘Wunderlist’ lijst al laten zien. Hij is duidelijk niet helemaal meer up to date, want de taak ‘eerste versie afmaken’ is duidelijk af. 😀 Maar ik heb er ook een taak aan toegevoegd.
Ik heb er nu vier taken opstaan:

• Eigen redigeer ideeën uitwerken,
• Laten Lezen,
• Beschrijvingen,
• Plan van aanpak.

De eerste drie taken moeten eigenlijk simultaan worden uitgevoerd zodat ik de laatste kan uitvoeren. Ik heb het verhaal opgestuurd naar twee van mijn schrijfgroep vrienden. Het kan wel even duren voordat zij erdoor heen zijn, maar dat is goed, want dan kan ik het even laten rusten én de andere twee taken verrichten.
Mijn eerste taak is mijn oude plotboekje doorlezen en alle ongebruikte onderdelen ofwel afschrijven, ofwel opnieuw opschrijven om toch te gebruiken. Ik heb ook al wat aandachtspunten in evernote gezet terwijl ik aan het schrijven was, dus ook daar kan ik over nadenken. Tegelijkertijd moet ik van alle karakters en plaatsen beschrijvingen maken zodat ik ze in de geredigeerde versie levendiger kan beschrijven en gebruiken. Daarmee kan ik uiteindelijk zelf al een idee opstellen van wat ik wil doen in de tweede versie.

Als mijn proeflezers klaar zijn kan ik die opmerkingen ook verwerken tot een uiteindelijk plan van aanpak.

Veel werk dus, maar ik heb er op zich wel zin in. Mijn oude plotboekje is bijna vol, dus begin ik lekker in een nieuwe. Een lege pagina, voor een verhaal vol mogelijkheden.