Gisteren had ik het over mijn doelen voor 2015 en ik noemde daarbij mijn schrijfkalender.
Dit is een kalender waar ik mijn schrijfplanning globaal en hier en daar wat specifieker in bijhoudt. Dit doe ik om overzicht te creëren. En dat werkt.
Het helpt me om gefocust te blijven op de taak die ik voor mezelf heb gesteld. Ik ben namelijk zelf vrij impulsief aangelegd.
Dat heeft zo zijn voordelen, bijvoorbeeld gezien ik daarmee flexibeler ben. Maar het heeft ook een duidelijk nadeel. Ik heb de concentratie van een aardappel. (Ok, ik weet niet geheel zeker of de oorzaak-gevolg relatie in deze goed is, maar laat ik me daar even niet druk om maken.)
Ik heb de neiging om van project naar project te springen, met als gevolg dat ik bijna nooit iets afmaak. Ik heb me voorgenomen daar verandering in te brengen.
Ik gebruik onder andere Trello om mijn doelen onder te verdelen in kleinere doelen, overzichtelijkere doelen. Ik ga (nog steeds) wel eens een blogpost wijden aan die site, ik vind hem ontzettend handig.
Maar laat ik weer eens teruggaan naar mijn onderwerp, de schrijfkalender. (over die concentratie heh…)
Een manier om mijzelf te focussen op één ding, in plaats van 10 projecten tegelijkertijd, is deadlines stellen. Als ik een deadline heb heb ik namelijk helemaal niet de mogelijkheid om aan iets nieuws of anders te werken, want dan haal ik de deadline niet! O.O
Als je met deadlines werkt, en ik denk eigenlijk dat iedereen dat wel op één of andere manier doet, is het belangrijk om dat ergens in een tijdschema te zetten. Al je deadlines moeten bij elkaar staan en niet alleen als kanttekening bij wat je aan het doen bent. Dit heeft twee redenen (die misschien open deuren zijn, maar soms moet je die ook intrappen):
- Als je je deadlines niet in je agenda/kalender zet dan heb je kans dat je er hier en daar eentje vergeet, en dat is jammer/rampzalig – afhankelijk van de situatie.
- Als je je deadlines niet allemaal bij elkaar zet dan kan het voorkomen dat je er pas op het laatste moment achter komt dat je 3 deadlines in dezelfde week hebt
Vooral de tweede reden is de reden achter mijn schrijfkalender. In dit geval is het missen van deadlines geen echte ramp. (Mijn studiedeadlines schijnen daar toch meer last van te hebben…)
Maar als ik per project bekijk wanneer ik dingen ga doen dan kan het zijn dat ik hele drukke weken creëer zonder er erg in te hebben. Mijn kalender geeft me de mogelijkheid om dat te zien voordat ik die fout bega. Zo kan ik mijn doelen en deadlines realistisch houden.
Dat in zichzelf is echter wat demotiverend. Een jaar klinkt zo lang, maar als ik alles zo in de kalender zet dan blijkt er heel weinig tijd in zo’n jaar te zitten. En dan nog vraag ik me af of ik niet te optimistisch ben geweest hier en daar.
We zullen zien. Een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd wat betreft plannen is dat het helemaal niet erg is om halverwege je doelen bij te stellen. Aan het einde van dit jaar weet ik hoe realistisch mijn plannen zijn geweest en zal ik daar wat van moeten leren. Ik ben benieuwd!