Vloek of Zegen?
Als er sneeuw valt weet ik nooit goed wat het nou is. Ik vind sneeuw helemaal geweldig, ik vind het een prachtig gezicht. Maar het is ook een logistieke ramp…
Ik moet vaak met de trein, maar anders is het op de fiets ook geen pretje.
Ik denk dat ik moet concluderen dat sneeuw voornamelijk een zegen is als je je kunt permitteren om met een deken, warme chocomelk en een boek (oid) in de vensterbank te gaan zitten. Net als regen eigenlijk.

Ik moest er doorheen en ik moet dan toegeven dat ik het eigenlijk liever niet had gewild. Morgen, morgen mag het weer gaan sneeuwen. Ik moest vandaag met de trein, en alhoewel mijn route goed ging (en dat was eigenlijk wel een wonder) hangt steeds het naderende onheil boven je hoofd. Of dwarrelt het juist naar beneden – ik weet het niet meer zo goed.
Vanuit de trein zag ik prachtige landschappen en het station van Arnhem was wel spectaculair (zie foto). In Leiden aangekomen vond ik daar alleen maar een soort drap. Dat valt dan wel weer tegen.

Hoe dan ook, ik ben weer terug achter mijn eigen bureau, dus ik verwacht mijn blogschema weer netjes op te pakken. Datzelfde voor mijn schrijven, waarvan ook de bedoeling is dat het een net schema gaat aannemen.
Vannacht kruip ik weer in mijn eigen bed, waar ik voor de zekerheid het winterdek maar opgegooid heb.